แผลกระจกตาในสุนัข

แผลที่กระจกตาเรียกว่า ulcerative keratitis - นี่คือโรคตาที่รุนแรงซึ่งสามารถนำไปสู่ผลกระทบร้ายแรงรวมถึงตาบอดที่สมบูรณ์ของสัตว์เลี้ยง พยาธิสภาพนี้ตรวจพบได้ทั้งในคนและสุนัข แต่มันไม่สำคัญว่าผู้ป่วยคือใครตราบใดที่ผู้ป่วยได้รับการรักษาพยาบาลทันเวลา สิ่งที่คุกคามแผลในกระจกตาในสุนัขและโรคนี้รักษาได้อย่างไร?

keratitis ulcerative คืออะไร

ชั้นกระจกตาเป็นส่วนด้านหน้าของเปลือกของอวัยวะที่มองเห็นซึ่งประกอบด้วยหลายชั้น:

• ชั้นบน - เยื่อบุผิวเป็นเกราะป้องกันของอวัยวะที่มองเห็น
• ตามด้วย stroma - พื้นฐานของกระจกตาทั้งหมด;
• เยื่อหุ้มเซลล์ Dessemeta (เปลือก Dessemetov) - ผนังด้านหลัง
• ชั้นเยื่อบุผิวหลังเป็น endothelium ที่กระจกตามันรองรับการขาดน้ำที่อ่อนแอของลูกตา

ในสภาวะปกติกระจกตามีผิวเรียบโปร่งใสไม่มีผิวหยาบในชั้นของมันไม่มีระบบไหลเวียนเลือด และเนื่องจากมีรากประสาทจำนวนมากในบริเวณนี้จึงมีความไวมาก

แผลที่กระจกตาส่งผลต่อชั้นเยื่อบุผิวบนสุด หากเราทำการเปรียบเทียบความเสียหายกับผิวหนังแผลในกระเพาะอาหารเป็นรอยขีดข่วน แต่ไม่ใช่แค่ชั้นผิวหนัง แต่เป็นชั้นกระจกตาและพยาธิสภาพนี้ถือว่าเป็นอันตรายมากกว่า

สภาพของสัตว์ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากแผลในกระเพาะอาหารกำเริบจากข้อเท็จจริงที่ว่าเนื่องจากความอุดมสมบูรณ์ของปลายประสาทในกระจกตารูปแบบของ keratitis นี้จะมาพร้อมกับความรุนแรงที่ทนไม่ได้ ความเจ็บปวดทำให้สัตว์เลี้ยงหลุดออกจากร่องตามปกติไม่อนุญาตให้กินส่วนที่เหลือทำให้นอนไม่หลับ สภาพเช่นนี้นำไปสู่ความอ่อนเพลียทางร่างกายและจิตใจอย่างรวดเร็วของสุนัข

เมื่อเทียบกับพื้นหลังของความเสียหายชั้นเยื่อบุผิวของดวงตาจะสลายตัวไปอย่างรวดเร็วอวัยวะจะสูญเสียการป้องกันที่เชื่อถือได้จากสารติดเชื้อต่างๆ Ulcerative keratitis เป็นพยาธิสภาพที่ร้ายแรงซึ่งเป็นภาวะแทรกซ้อนที่มักจะเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียในดวงตาและตาบอดตามมา

ประเภทของการเซาะและสาเหตุ

keratitis ulcerative มีหลายประเภท ก่อนอื่นขึ้นอยู่กับสาเหตุโรคอาจติดเชื้อหรือไม่ติดเชื้อ การเกิดแผลที่ติดเชื้อมักจะเกี่ยวข้องกับแผล, ไวรัส, แบคทีเรีย, เชื้อราของกระจกตา นอกจากนี้ความเสียหายสามารถถูกเรียกใช้โดยการติดเชื้อโดยปรสิต

โรคแผลในกระเพาะอาหารเช่นนี้รักษาได้ยากและบ่อยครั้งที่เกิดขึ้นอีก ส่วนใหญ่มักจะเป็นแผลติดเชื้อที่เกิดจากเชื้อ Staphylococcus, Streptococcus, Pseudomonas aeruginosa, ไวรัสเริม, coronaviruses, Kac bacillus นอกจากนี้ในสัตว์เลี้ยงการติดเชื้อหนองในเทียมอาจเป็นสาเหตุของ keratitis ulcerative

ใน keratitis ปลอดเชื้อเงื่อนไขต่อไปนี้อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดแผลที่ชั้นกระจกตา:

• ความบกพร่องในการผสมพันธุ์ - ส่วนใหญ่มักจะเกิดโรคทางตาขึ้นในสุนัขที่มีตาโป่ง (brachycephals) - ปักกิ่ง, ชินญี่ปุ่น, ชิสุ Tzu, บอสตันเทเรียร์, บูลด็อกฝรั่งเศส, สุนัข, ลาบราดอร์ ฯลฯ ;
• การเจาะของสิ่งแปลกปลอมบนกระจกตาและเปลือกตาที่สาม;
• เปลี่ยนตำแหน่งของเปลือกตา (บิด);
• โรคตาแห้ง;
• แผลไหม้ของเยื่อเมือกของตา - เคมี, ความร้อน, รังสีอัลตราไวโอเลต, ฯลฯ ;
• ละเมิดการเจริญเติบโตของขนตา (dystrohiaz, tsiliya) ที่เริ่มต้นที่จะเกาถูพื้นผิวของกระจกตา;
• กระจกตาไม่เพียงพอ
• การลดลงของภูมิคุ้มกันในท้องถิ่น

นอกจากนี้ผู้เชี่ยวชาญยังจำแนก keratitis ที่ผิวเผินและลึก ulcerative:

• พยาธิสภาพผิวเผิน - แผลมีผลต่อชั้นเยื่อบุผิวและกระจกตา stroma;
• พยาธิวิทยาที่ลึก - แผลพุพองแพร่กระจายไปยังทุกชั้นของ stroma ด้วยความก้าวหน้าของโรคกระบวนการทางพยาธิวิทยาแทรกซึมเข้าไปในความหนาของกระจกตาส่งผลกระทบต่อเยื่อบุดิสเซต้าซึ่งคุกคามด้วยการเจาะของเยื่อบุหน้าของลูกตา;
• Descemetocele - เงื่อนไขที่การเจาะทะลุของชั้นกระจกตาเกิดขึ้นอย่างสมบูรณ์เมื่อความเสียหายแบบ end-to-end ปรากฏขึ้นและมาถึงเลเยอร์ของ Descemet

ความสนใจเป็นพิเศษคือการกัดกร่อนของกระจกตาเรื้อรังซึ่งความเสียหายไม่สามารถรักษาได้เป็นเวลานาน พยาธิวิทยาเรียกว่าการกัดเซาะของ endolent หรือแผลในบ็อกเซอร์ กลุ่มเสี่ยงของพยาธิวิทยานี้รวมถึงตัวแทนของสายพันธุ์ต่อไปนี้: นักมวย, ดัชชุน, สแปเนียล, Spitz และอื่น ๆ ส่วนใหญ่มักจะวินิจฉัยโรคในสัตว์ที่มีอายุมากกว่า 5 ปี

ความผิดปกติของ keratitis ในกรณีนี้คือความเสียหายนั้นไม่สามารถรักษาได้เป็นเวลาหลายสัปดาห์และไม่มีเหตุผลที่ชัดเจนสำหรับเรื่องนี้และยาที่ใช้ไม่ได้ให้ผลเชิงบวก

สาเหตุของโรคอยู่ลึก - การติดต่อของเซลล์เยื่อบุผิวกับเซลล์ของเยื่อชั้นใต้ดินล้มเหลวดังนั้นโดยปกติการกู้คืนเนื้อเยื่อเยื่อบุผิวไม่สามารถยึดติดกับเยื่อหุ้มเซลล์และ desquamation ของพวกเขาเกิดขึ้น ตามธรรมชาติในสภาพเช่นนี้พื้นที่ที่เสียหายก็ไม่มีอะไรจะปิด

บ่อยครั้งที่ Keratitis ulcerative ไม่มีอาการเด่นชัดและเจ้าของสุนัขไม่ได้สังเกตว่าสัตว์เลี้ยงของเขาป่วย แต่เมื่อเวลาผ่านไปโรคก็ดำเนินไปเรื่อย ๆ สุนัขเริ่มรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงและไม่สบาย ในอาการแรกของโรคสุนัขควรแสดงต่อสัตวแพทย์

อาการที่เกิดจากแผลที่กระจกตาในสุนัข

เมื่อใดที่เจ้าของสุนัขควรกังวลเกี่ยวกับสุขภาพสัตว์เลี้ยง ในระยะเฉียบพลันการกัดกร่อนของกระจกตาจะมาพร้อมกับการปลดปล่อยของเหลวฉีกขาดและแสงที่เพิ่มขึ้น

สัตว์เลี้ยงใช้ความพยายามอย่างต่อเนื่องในการขยี้ตาด้วยอุ้งเท้าของมันซึ่งจะทำให้สถานะของอวัยวะแก้วนำแสงกำเริบมากขึ้น - ในสถานการณ์เช่นนี้มันเป็นไปได้ที่จะทำร้ายอวัยวะที่เสียหายและการติดเชื้อทุติยภูมิของบาดแผลที่มีอยู่ เยื่อบุตาแดงทำให้เกิดอาการกระตุกที่เปลือกตา

แผลพุพองที่มีอยู่จะค่อยๆมองเห็นได้ชัดเจนขึ้นหากไม่ได้รับการรักษาทางพยาธิวิทยาจากนั้นแผลแผลที่เกิดจากการเจาะอาจเกิดขึ้นได้ ภาวะแทรกซ้อนของเงื่อนไขนี้คือ panophthalmitis - กระบวนการอักเสบหนองเฉียบพลันที่มีผลต่อเนื้อเยื่อและเยื่อหุ้มของอวัยวะที่มองเห็นหรือสูญเสียอวัยวะภายในของตา

การวินิจฉัยการพัฒนาแผลที่กระจกตาในสุนัข

ในกรณีของโรคตาในสุนัขเจ้าของควรจะติดต่อกับคลินิกสัตวแพทย์ที่ให้บริการจากผู้เชี่ยวชาญแคบ ในกรณีนี้ให้ปรึกษาจักษุแพทย์สัตวแพทย์ นอกจากนี้สถาบันการแพทย์ดังกล่าวมีอุปกรณ์และอุปกรณ์ที่จำเป็นทั้งหมดที่ช่วยให้การวินิจฉัยทางพยาธิวิทยาที่แม่นยำที่สุด

แต่ถ้ามันเป็นไปไม่ได้มันก็ยังคงคุ้มค่าที่จะพาสัตว์เลี้ยงไปยังสถานีสัตวแพทย์ที่ใกล้ที่สุด ก่อนอื่นแพทย์ตรวจผู้ป่วยโดยระบุการละเมิด:

• การตรวจสอบภายนอกช่วยให้สามารถประเมินได้ว่าอวัยวะของการมองเห็นทั้งสองอยู่ในตำแหน่งที่สมมาตรและลึกขึ้นหรือไม่
• ทำการทดสอบความสามารถแบบสะท้อนกลับ
• ผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบว่ามีอาการปวดหรือไม่

การใช้ ophthalmoscope และ slit lamp นักจักษุแพทย์จะทำการตรวจดูเปลือกตากระจกตาและอวัยวะในช่องด้านหน้า สิ่งนี้เป็นไปได้หากไม่มีการทำให้กระจกตารุนแรง

แพทย์ในคลังแสงมีเทคนิคเฉพาะหลายประการที่อนุญาตให้ใช้ชุดการทดสอบ:

1. การทดสอบ Schirmer - เปิดโอกาสให้สำรวจกระบวนการจัดสรรน้ำตาเพื่อระบุอาการตาแห้ง ในการทำการทดสอบแถบกระดาษกรองจะถูกพับที่ขอบและวางไว้ด้านหลังเปลือกตาล่าง เป็นเวลา 5 นาทีจะถูกแช่ด้วยน้ำยาฉีกขาดหากดวงตาแข็งแรง ด้วยพยาธิวิทยาชิ้นส่วนของกระดาษยังคงแห้งสนิท
2. ตัวอย่างของ Seidel กับ fluorescein เป็นเทคนิคในจักษุวิทยาที่ช่วยให้สามารถตรวจหารอยโรคที่เจาะทะลุที่กระจกตาและยังใช้เป็นวิธีการเพิ่มเติมสำหรับการศึกษากิจกรรมของต่อมน้ำตา การทดสอบดำเนินการดังนี้ผู้เชี่ยวชาญใช้ยาชาเฉพาะที่กับผิวกระจกตา - ฝังนัยน์ตา 2-3 ครั้ง หลังจากที่ใช้สารละลายฟลูออเรสเซนต์ จากนั้นแพทย์จะกดตาเบา ๆ ด้วยสำลีก้านประเมินการรั่วไหลจากบริเวณที่เสียหายในแสงของหลอดอัลตราไวโอเลต หากแถบสีเข้มถูกล้างออกจากแผลลงบนพื้นหลังสีเขียวการทดสอบนั้นจะถือว่าเป็นบวกและอวัยวะที่เจาะรู ในกรณีนี้จำเป็นต้องมีการปิดแผลด้วยแผลผ่าตัดขนาดเล็ก

หากในระหว่างการวินิจฉัยตรวจพบบริเวณที่ถูกกัดเซาะผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบขอบของเปลือกตาประเมินสภาพของถุง conjunctival ในกระบวนการนี้มีความเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบปัจจัยที่กระตุ้น: ขนตานอกมดลูก, การขยายตัวของขนตาที่มีการแข็งตัวอย่างรุนแรง, เนื้องอกและส่วนประกอบต่างประเทศ

รักษาแผลที่กระจกตา

ก่อนอื่นหลังจากประเมินสถานะของกระจกตาของผู้ป่วยที่มีอุ้งเท้าสี่คนแล้วสัตวแพทย์จะตัดสินว่ามันเป็นไปได้หรือไม่ที่จะแก้ปัญหาด้วยความช่วยเหลือของการบำบัดแบบอนุรักษ์นิยมหรือถ้าต้องการการผ่าตัดที่จริงจังกว่านี้

ตามเนื้อผ้าการรักษาเกี่ยวข้องกับการใช้ยา:

1. ยาปฏิชีวนะ หาก keratitis ulcerative เกิดจากการติดเชื้อจากนั้นยาต้านแบคทีเรียในพื้นที่จะถูกกำหนด ทาขี้ผึ้งหรือของเหลวยาบนพื้นผิวรอบดวงตา ยาจะถูกเลือกเป็นรายบุคคลขึ้นอยู่กับตัวแทนการติดเชื้อความรุนแรงของแผล, สายพันธุ์และอายุของสัตว์ บ่อยครั้งที่ผู้เชี่ยวชาญแนะนำให้ใช้ Tetracycline, Erythromycin Ophthalmic Ointment หากว่าเชื้อโรคนั้นไวต่อยาปฏิชีวนะดังกล่าว เมื่อสุนัขติดเชื้อ pyocyanic stick สารละลาย Polymyxin M ซัลเฟตจะถูกฝังเข้าไปในดวงตาของสุนัขและ Neomycin จะถูกฉีดเข้าไปใต้เยื่อบุตา
2. ยาที่ขยายรูม่านตา สำหรับวัตถุประสงค์เหล่านี้ atropine ใช้ในจักษุวิทยาเป็นครีมหรือวิธีแก้ปัญหา ยาเสพติดจะใช้ทุก 8-24 ชั่วโมงค่อยๆลดขนาด
3. ยาต้านไวรัส จำเป็นต้องใช้ในรูปแบบ herpetic ของ keratitis ulcerative ในสุนัข Trifluridine หรือ Idoxuridine จะถูกปลูกฝังในดวงตาที่ได้รับผลกระทบในช่วงเวลา 4-6 ชั่วโมงจนกว่าจะมีการปรับปรุงทางคลินิก จากนั้นภายใน 1-2 สัปดาห์ปริมาณจะลดลงเรื่อย ๆ
4. การเตรียมการที่มีผลต่อการต่อต้านคอลลาเจน Acetylcysteine ​​ใช้กันมากที่สุดในการรักษาแผลที่มีฤทธิ์กัดกร่อน 20% ของยาถูกเจือจางด้วยน้ำตาเทียมจนกระทั่งความเข้มข้น 5-10% เครื่องมือที่เกิดขึ้นจะถูกปลูกฝังเข้าไปในดวงตาเป็นระยะเวลา 2-4 ชั่วโมง นอกจากนี้ยังอนุญาตให้ผสมยานี้กับยาต้านแบคทีเรียตัวอย่างเช่น Gentamicin ถูกเพิ่มใน Acetylcysteine ​​และเจือจางด้วยน้ำตาเทียม
5. ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตอรอยด์ (NSAIDs) ยาเสพติดในกลุ่มนี้มีฤทธิ์ต้านการอักเสบและยาแก้ปวดเด่นชัด สำหรับการรักษาสัตว์ในกลุ่มนี้มักใช้แอสไพริน (แอสไพริน) สำหรับสุนัขให้ทานครั้งละ 10-15 มก. ระยะเวลา 12 ชั่วโมง

หากสัตวแพทย์กำหนดยาหลายตัวควรนำยาไปพักให้อย่างน้อย 5 นาที

หากสัตว์เลี้ยงทนทุกข์ทรมานจากการสึกกร่อนของกระจกตาเรื้อรังเทคนิคการรักษาแบบดั้งเดิมจะไม่ช่วยได้เนื่องจากสัตว์เลี้ยงเหล่านี้ไม่ได้ให้เซลล์เยื่อบุผิว

สำหรับการรักษาโรคเรื้อรังโดยใช้วิธีการบำบัดต่อไปนี้:

1. กำจัดเนื้อเยื่อบุผิวที่ไม่ได้แนบมาด้วยสำลีก้าน หลังจากขั้นตอนดังกล่าวพื้นผิวที่เสียหายจะถูกเปิดออกซึ่งมักจะมีขนาดกว้างขึ้น หลังจากที่กระจกตาถูกนำไปใช้ยาเสพติดที่มีฤทธิ์ต้านจุลชีพเด่นชัด สำหรับขั้นตอนการใช้ยาชาเฉพาะที่ในรูปแบบของยาหยอดตา เหตุการณ์มีประสิทธิภาพต่ำและผู้ป่วยต้องการการรักษาหลายครั้งในช่วงเวลาหนึ่ง เนื้อเยื่อกระจกตารักษาอย่างช้าๆบ่อยครั้งที่พวกเขาก่อให้เกิดเนื้อเยื่อแผลเป็นหยาบ
2. Keratomy เป็นวิธีการที่มีการใช้รอยแตกต่างกันจำนวนหนึ่งกับพื้นผิวของชั้นกระจกตาโดยมีช่องพักในพื้นผิวของ stroma ใช้เข็มอินซูลินในระหว่างการแข่งขัน หากสุนัขตอบสนองอย่างสงบต่อแพทย์และการแทรกแซงยาชาเฉพาะที่จะถูกนำมาใช้ แต่บ่อยครั้งที่สัตว์ต้องการความใจเย็นซึ่งรวมกับอวัยวะปิดบังสายตาด้วยผ้ากันเปื้อนในศตวรรษที่สามซึ่งเพิ่มความเร็วในการรักษา ประสิทธิผลของการผ่าตัดโดยเฉลี่ยคือ 70%
3. การรักษาพื้นที่กัดเซาะด้วยเพชรหนาม มันเป็นอุปกรณ์เฉพาะที่เหมาะสำหรับการทำให้เป็นแผลเป็นของกระจกตา ด้วยการใช้งานจักษุแพทย์จะกำจัดส่วนที่ไม่ได้แนบของเยื่อบุผิวออกทำให้เกิดพื้นผิวที่เหมาะสมสำหรับการสร้างเนื้อเยื่อที่ต่ออายุได้ดีขึ้น ในข้อดีของขั้นตอนนี้สามารถสังเกตได้ว่าสามารถดำเนินการได้โดยไม่ต้องใช้ยาชาทั่วไปนั้นก็เพียงพอที่จะจัดการกับยาด้วยยาชาเฉพาะที่ ในบางกรณีต้องทำซ้ำขั้นตอนหลังจาก 1-2 สัปดาห์มีความเสี่ยงของการก่อตัวของแผลเป็นหยาบในระหว่างการรักษาอาการบาดเจ็บ
4. Keratectomy เป็นการผ่าตัดที่กระจกตาชั้นบนถูกเอาออกไปพร้อมกับชั้นเยื่อบุฐานบาง ๆ ที่ได้รับผลกระทบและเป็นส่วนหนึ่งของสโตรมา การรักษาของการกัดเซาะเกิดขึ้นเนื่องจากการฟื้นฟูสมบูรณ์ของส่วนพื้นผิวและไม่เพียง แต่ชั้นเยื่อบุผิว

หากไม่ได้รับการรักษาโรคในรูปแบบใด ๆ สามารถคาดว่าจะเกิดภาวะแทรกซ้อนรุนแรงสัตว์เลี้ยงอาจตาบอดหรือสูญเสียดวงตาไปอย่างสิ้นเชิง เพื่อหลีกเลี่ยงสภาวะที่รุนแรงเช่นนี้คุณควรระวังสุขภาพสัตว์เลี้ยงของคุณให้ดีขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคตา แม้จะมีโรคเล็กน้อยสุนัขจะต้องได้รับการตรวจจากสัตวแพทย์