Cryptorchidism ในสุนัข: สาเหตุอาการการรักษา

Cryptorchidism ในสุนัขเป็นความผิดปกติทางพันธุกรรมที่ลูกอัณฑะไม่ถึงถุงอัณฑะในเวลาที่เหมาะสม ความผิดปกตินี้เกิดขึ้นใน 3-10% ของกรณีและมีการสังเกตทั้งในตัวแทนของสายพันธุ์ของสุนัขที่แตกต่างกันและภายในสายพันธุ์

Cryptorchidism เป็นสาเหตุของการตัดสิทธิ์จากการผสมพันธุ์ตัวผู้ อย่างไรก็ตามการศึกษาแสดงให้เห็นว่าเพื่อรักษาความบริสุทธิ์ของสายพันธุ์มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะปฏิเสธไม่เพียง แต่สุนัขป่วย แต่ยังครอกกับพ่อแม่ ผู้เสนอสาเหตุทางพันธุกรรมของพยาธิวิทยาให้เหตุผลว่าเนื่องจากพาหะของยีน "บกพร่อง" เป็นเพศหญิงแล้วพวกเขาก็ควรจะถูกลบออกจากการผสมพันธุ์ ความแตกต่างของโรคคืออะไรและมีวิธีการรักษาแบบใดที่สัตวแพทย์ใช้

กลไกของพยาธิวิทยา

ในลูกสุนัขที่เพิ่งเกิดลูกอัณฑะจะอยู่ในพื้นที่ retroperitoneal การลดลงของถุงอัณฑะลงในถุงอัณฑะตามธรรมชาติเกิดขึ้นภายใต้การกระทำของกลไกหลายอย่าง:

• เพิ่มความดันภายในช่องท้อง;
• กิจกรรมของฮอร์โมน
• เงื่อนไขของเอ็นนำและสิ่งที่แนบมาที่ด้านล่างของถุงอัณฑะ

เมื่ออายุ 10-14 วันฮอร์โมนของต่อมใต้สมองและฮอร์โมนเพศชายสังเคราะห์โดยต่อมลูกอัณฑะสะสมอยู่ในร่างกายของผู้ชาย ภายใต้การกระทำของฮอร์โมนเหล่านี้จะเกิดการลดเอ็นเอ็นของไกด์ช้าซึ่งเชื่อมต่อที่ปลายด้านหนึ่งของลูกอัณฑะ (อัณฑะ) ในขณะที่อีกตัวหนึ่งติดอยู่ที่ด้านล่างของถุงอัณฑะ โดยการหดตัวเอ็นจะลำเลียงลูกอัณฑะจากพื้นที่ retroperitoneal ไปยังทางออกจากคลองขาหนีบและนำไปสู่ส่วนที่เหมาะสมของถุงอัณฑะ ตามกฎแล้วทางออกสุดท้ายของลูกอัณฑะนั้นเกิดขึ้นระหว่างอายุหกเดือนถึงหนึ่งปีและขึ้นอยู่กับภูมิหลังของฮอร์โมนของลูกสุนัข

สาเหตุของการ cryptorchidism ในสุนัข

หากปริมาณฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนที่ผลิตไม่เพียงพอกลไกของต่อมใต้สมอง -Gonadotropic จะหยุดชะงักและกระบวนการทางธรรมชาติของอัณฑะออกไปสู่ถุงอัณฑะจะถูกรบกวนในบางขั้นตอน ในกรณีนี้อวัยวะสืบพันธุ์จะถูกเก็บไว้ในพื้นที่ retroperitoneal ภายในคลองขาหนีบหรือที่ปาก

พยาธิวิทยาสามารถสังเกตได้ด้วยกิจกรรมของฮอร์โมนที่ดี เหตุผลที่นำไปสู่พยาธิวิทยาได้เช่น:

• การละเมิดทางของสัญญาณผ่านเส้นใยประสาทไปยังกล้ามเนื้อของบริเวณบริเวณทวารหนัก;
• การตีบของคลองระบายหรือการเปิดของมัน
• เอ็นสั้น
• ความผิดปกติของโครงสร้างของฐานของถุงอัณฑะที่นำไปสู่การก่อตัวของเนื้อเยื่อเกี่ยวพันพับปิดกั้นทางออกของลูกอัณฑะนั้น
• ลูกอัณฑะขยาย;
• ด้อยพัฒนาของถุงอัณฑะ;
• ความไม่สมดุลของต่อมไร้ท่อในผู้หญิงเลวในระหว่างตั้งครรภ์;
• การบาดเจ็บเชิงกลของขาหนีบของลูกสุนัข;
• โรคติดเชื้อและเชื้อราที่นำไปสู่อาการบวมน้ำที่ทางออกของอัณฑะ

เป็นผลมาจากปัจจัยภายนอกหรือภายนอกมีความล่าช้าในการกำจัดหรือการปิดล้อมที่สมบูรณ์ของลูกอัณฑะในหนึ่งหรือสองด้าน สุนัขที่ไม่มีอวัยวะสืบพันธุ์ทั้งสองข้างในถุงอัณฑะนั้นเป็นหมันเนื่องจากการเพิ่มอุณหภูมิหลายองศาทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของเนื้อเยื่ออวัยวะสืบพันธุ์และการสังเคราะห์อสุจิเป็นไปไม่ได้

cryptorchus ด้านเดียวรักษาความอุดมสมบูรณ์ แต่ไม่ได้ใช้สำหรับการปรับปรุงพันธุ์ ลูกอัณฑะที่ถูกบล็อกและผ่านการเปลี่ยนรูปซึ่งเพิ่มความเสี่ยงของกระบวนการร้ายในอัณฑะ นอกจากนี้ปฏิกิริยาภูมิต้านทานผิดปกติต่อการเปลี่ยนแปลงและการตายของเซลล์ในลูกอัณฑะที่ถูกบล็อกสามารถนำไปสู่ปฏิกิริยาทางพยาธิวิทยาในเนื้อเยื่อลดลง ดังนั้นทางออกเดียวคือการผ่าตัดทั้งหมด

อาการของ cryptorchidism ในเพศชาย

มี cryptorchism จริงและเท็จ ในกรณีแรกอัณฑะจะไม่ปรากฏในถุงอัณฑะเนื่องจากความผิดปกติทางกลไกหรือฮอร์โมนและการลดลงนั้นไม่ได้ทำด้วยมือ แต่มีอาการคล้ายกันของพยาธิวิทยาที่ไม่ใช่ cryptorchidism ยกตัวอย่างเช่นสิ่งเหล่านี้เรียกว่า "ลูกอัณฑะพเนจร" ซึ่งลูกอัณฑะตั้งอยู่ในถุงอัณฑะนั้นได้รับการพัฒนาตามปกติ แต่ในช่วงที่มีความเครียดหรือภาวะอุณหภูมิสูง

เหตุผลของความผิดปกติคือการเพิ่มความไวของตัวรับของสายน้ำอสุจิหรือเอ็นที่แก้ไขอัณฑะและมีขนาดใหญ่เกินไปทางออกของคลองขาหนีบ เพื่อสร้างการวินิจฉัยที่ถูกต้องเป็นไปได้เฉพาะกับการวินิจฉัยแยกโรค

ที่เหลืออยู่ในร่างกายเป็นเวลานานลูกอัณฑะจะมีการเปลี่ยนแปลงของความเสื่อมซึ่งการสร้างอสุจิปกติไม่สามารถทำได้ แม้หลังจากผ่าตัดเพื่อเอาลูกอัณฑะเข้าไปในโพรงของถุงอัณฑะ แต่สัตว์เลี้ยงที่ผ่าตัด 84% ไม่สามารถกู้คืนการทำงานของอสุจิได้

ใน cryptorchids ก่อนอื่นเซลล์ Leyding ต้องทนทุกข์ทรมานซึ่งผลิตฮอร์โมนที่ทำให้เกิดการพัฒนาและการทำงานของอวัยวะสืบพันธุ์ตามปกติและส่งผลกระทบต่อสมองส่วนหน้าของต่อมใต้สมอง เมื่อพบว่า cryptorchidism ไม่เพียง แต่พยาธิวิทยาของระบบสืบพันธุ์ แต่ยังมีการเปลี่ยนแปลงในการพัฒนาอันเนื่องมาจากฮอร์โมนต่อมใต้สมองส่วนเกิน เมื่อตรวจสอบ cryptorchus พบว่ามีการเบี่ยงเบนต่าง ๆ :

• เพิ่มความสูง
• รัฐธรรมนูญอ่อนแอ
• คนโง่ที่สมบูรณ์
• หงุดหงิด;
• ขนผมผิดปกติ
• กลาก;
• ย้อยเพดานปาก;
• โรคลมชัก ฯลฯ

Cryptorchidism มักพบในสุนัขพันธุ์เล็กและแคระ ยิ่งไปกว่านั้นพยาธิวิทยาได้รับมรดกพร้อมกับชุดของสัญญาณ - แขนขายาวเกินไป, ความอ่อนแอและความโค้งของพวกเขา, คนโง่, เป็นต้น

ประเภทของ cryptorchidism

ขึ้นอยู่กับตำแหน่งและความรุนแรงของความผิดปกติประเภทต่อไปนี้จะแตกต่างกัน:

• พยาธิวิทยาที่สืบทอดมา
• ได้มาจากอิทธิพลภายนอกหรือพยาธิวิทยาเชิงระบบ
• ทวิภาคีในกรณีที่ไม่มีลูกอัณฑะทั้งสอง;
• ฝ่ายเดียวหรือฝ่ายเดียว
• ท้อง, เมื่อลูกอัณฑะมีการแปลในพื้นที่ retroperitoneal;
• ขาหนีบซึ่งลูกอัณฑะยังคงอยู่ในคลองขาหนีบ

บางครั้งมีอัณฑะขาดอย่างสมบูรณ์ซึ่งสามารถตรวจพบได้เฉพาะในระหว่างการตรวจร่างกายเท่านั้น

วิธีการวินิจฉัย

เพื่อชี้แจงการวินิจฉัยและตรวจสอบการแปลของลูกอัณฑะใช้หลายวิธี:

• สอบคลำ แพทย์ทำการวิจัย Palpatorny ในพื้นที่ที่ไข่ขนาดเล็กสามารถอ้อยอิ่งอยู่ได้
• การวินิจฉัยอัลตราซาวนด์ วิธีการนี้ไม่ได้ให้ข้อมูลมากนักเนื่องจากผลลัพธ์อาจเป็นผลมาจากการปนเปื้อนของก๊าซในลำไส้และมีคุณสมบัติทางการแพทย์ไม่เพียงพอ วิธีการนี้ใช้หากไม่สามารถตรวจพบลูกอัณฑะโดยการคลำหรืออยู่ในร่างกาย
• ทดสอบการแนะนำของ gonadotropin ระดับเทสโทสเตอโรนวัดก่อนการฉีดฮอร์โมนและหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น หากหลังจากฉีดกิจกรรมของฮอร์โมนเพศเพิ่มขึ้นแล้วการวินิจฉัยยืนยัน;
• การส่องกล้องเป็นวิธีการบุกรุกน้อยที่สุดและให้ข้อมูลอย่างมากโดยใช้กล้องส่องกล้องเพื่อตรวจสอบโพรงของกระดูกเชิงกรานขนาดใหญ่เพื่อตรวจหาอัณฑะ

ในการสร้างการวินิจฉัยที่แม่นยำและการแยก cryptorchidism ที่ผิดพลาดแพทย์จะพัฒนาระบบสำหรับการรักษาทางพยาธิวิทยา

การรักษา cryptorchidism ในสุนัข

ในการวินิจฉัยโรค cryptorchidism ขอแนะนำให้เพศผู้ถูกทำหมันเพื่อไม่ให้เสียสายพันธุ์ หากสัตว์เลี้ยงจะไม่เข้าร่วมในนิทรรศการและความต่อเนื่องของสายพันธุ์ให้ทำการรักษาแบบอนุรักษ์นิยมหรือผ่าตัดขึ้นอยู่กับสาเหตุของพยาธิสภาพ

ด้วยภูมิหลังของฮอร์โมนที่ผิดปกติซึ่งทำให้เกิดพยาธิสภาพการรักษาด้วยฮอร์โมนจะถูกกำหนด การรักษาในช่วงอายุไม่เกินหกเดือนของลูกสุนัขประสบความสำเร็จใน 20% ของกรณี ลูกสุนัขถูกฉีดด้วยยาที่บรรจุฮอร์โมน horiogonadotropin หรือ gonadotropin ซึ่งกระตุ้นการสังเคราะห์ luteinotropin ของมันเองซึ่งส่งเสริมการกำจัดอัณฑะ แต่วิธีการรักษานี้ควรใช้เฉพาะกับต่อมไร้ท่อธรรมชาติของพยาธิวิทยา มิฉะนั้นการรักษาด้วยฮอร์โมนจะช่วยเร่งการเปลี่ยนแปลงของเนื้องอกในอัณฑะ

สำหรับการกำจัดในถุงอัณฑะของอัณฑะใช้การผ่าตัดรักษา Orchipexia เป็นการผ่าตัดที่ไม่เป็นที่นิยมเนื่องจากมีผลลัพธ์ที่ประสบความสำเร็จเพศชาย 20-30% คืนความอุดมสมบูรณ์และสุนัขสามารถมีส่วนร่วมในการผสมพันธุ์กระจายยีนผิดปกติ

การดำเนินการจะดำเนินการภายใต้การดมยาสลบโดยใช้วิธีเปิดหรือวิธีการบุกรุกน้อยที่สุดโดยใช้วิธีส่องกล้องหรือการส่องกล้อง การดำเนินการประกอบด้วยหนึ่งหรือสองขั้นตอน ใช้สองขั้นตอนเมื่อไม่สามารถแก้ไขอัณฑะในถุงอัณฑะได้ทันที ในระยะแรกอวัยวะสืบพันธุ์จะถูกลบออกและจับจ้องอยู่ที่ต้นขาและหลังจากช่วงระยะเวลาหนึ่งมันเคลื่อนไหวและได้รับการแก้ไขในถุงอัณฑะ

ในการดำเนินการขั้นตอนเดียวการกำจัดและการตรึงลูกอัณฑะในถุงอัณฑะจะดำเนินการทันที จากการบาดเจ็บและระยะเวลาการฟื้นฟู orchippexy เปรียบได้กับการผ่าตัดตอน

ในระหว่างการผ่าตัดจะทำการตรวจชิ้นเนื้ออัณฑะเพื่อแยกความเสื่อมของมะเร็งออก ข้อบ่งชี้สำหรับกล้วยไม้ฉุกเฉินคือแรงบิดของลูกอัณฑะ, การกักขังในช่องเปิด, การปรากฏตัวของไส้เลื่อนขาหนีบหรืออัณฑะ ectopia

ส่วนใหญ่ในเพศชายใช้จ่าย orchiectomy ควรได้รับการชำแหละลูกอัณฑะเนื่องจากการขาดสารอาหารการเสื่อมของเนื้อร้ายหรือเนื้อร้าย ในการฝึกสัตวแพทย์ orchippexy หายากมาก

การเตรียมการสำหรับการผ่าตัดและการดูแลหลังผ่าตัด

ก่อนการผ่าตัดสุนัขจะถูกถ่ายพยาธิและตรวจสอบอย่างเต็มที่ ดำเนินการวิจัยที่ซับซ้อนซึ่งแต่งตั้งสัตวแพทย์ สัตว์จะต้องได้รับการฉีดวัคซีนเป็นประจำอย่างน้อยหนึ่งเดือนก่อนการผ่าตัด ในช่วงก่อนการผ่าตัดลูกสุนัขจะถูกเก็บไว้ในอาหารที่มีความหิวโหยโดยมีข้อ จำกัด ในระบอบการดื่ม เขตข้อมูลการผ่าตัดถูกโกนและประมวลผล

ในช่วงเวลาหลังการผ่าตัดสัตว์จะถูกตรวจสอบในโรงพยาบาลสัตวแพทย์ ในช่วงระยะเวลาการฟื้นฟูสัตว์ไม่สามารถอาบน้ำได้มีความจำเป็นต้องรักษาเย็บแผลหลังการผ่าตัดหลายครั้งต่อวันจนกว่าพวกเขาจะได้รับการรักษาอย่างสมบูรณ์ ตามข้อบ่งชี้อาจต้องมีการแต่งตั้งยาปฏิชีวนะและยาแก้ปวด เพื่อให้สุนัขไม่ได้สัมผัสกับการเย็บแผลพวกเขาวางบนคอที่ จำกัด หรือผ้าห่มพิเศษ เย็บแผลจะถูกลบออก 2 สัปดาห์หลังจากการแทรกแซง

นอกจากนี้ยังมีความจำเป็นในการตรวจสอบความเป็นอยู่ของสัตว์เลี้ยงในช่วงเวลาหลังการผ่าตัดเพื่อ จำกัด การออกกำลังกายบางครั้งและทำตามอาหาร ด้วยการเริ่มต้นอย่างเหมาะสมและได้รับการปฏิบัติอย่างเพียงพอการพยากรณ์โรคเป็นไปในเชิงบวก พ่อพันธุ์แม่พันธุ์ควรตระหนักว่าสุนัขหลังออร์คิปปี้นั้นไม่ได้มีส่วนร่วมในการผสมพันธุ์และนิทรรศการ