สุนัขไอ

ไม่น่าแปลกใจที่สุนัขเช่นคนมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคต่าง ๆ พวกเขายังสามารถเป็นหวัดติดเชื้อไวรัสหรือได้รับบาดเจ็บ แน่นอนในกรณีส่วนใหญ่มันเกิดขึ้นน้อยกว่าในมนุษย์ แต่ก็ยัง อาการหลักของโรคต่าง ๆ คืออาการไอ และหากสัตว์เลี้ยงได้ประจักษ์เองมันก็สมเหตุสมผลที่จะมองสุนัขอย่างใกล้ชิดและสังเกตสภาพของมัน สุนัขสามารถส่งสัญญาณอะไรได้บ้าง?

ไอไม่เกี่ยวข้องกับโรค

อาการไอสุนัขไม่ได้หมายถึงความเจ็บป่วยเสมอไปมีหลายสาเหตุที่ทำให้เกิดอาการไอในสุนัขที่ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งนี้:

• กลับจาม แม้ว่าในหลักการแล้วอาการไอจะไม่ได้รับการพิจารณา แต่สัญญาณภายนอกนั้นคล้ายคลึงกันและทำให้เจ้าของสุนัขหลายคนเข้าใจผิด ส่วนใหญ่มักจะได้ยินจากสัตว์เลี้ยงสายพันธุ์แคระ การจามย้อนกลับไม่ได้เป็นอะไรนอกจากการตอบสนองของร่างกายต่อการหดเกร็งในลำคอและเพดานปากซึ่งเกิดจากการระคายเคืองบางชนิด สถานการณ์ที่ตึงเครียดการออกแรงอย่างหนักคอกระดุมติดแน่นเกสรของพืชและแม้แต่ อุณหภูมิที่ลดลง มากสามารถทำหน้าที่ระคายเคืองได้ ตั้งแต่เมื่อจามถอยหลังสัตว์เลี้ยงหายใจออกอย่างรวดเร็วและเสียงดังใคร ๆ ก็คิดว่าเขากำลังไอหรือเป็นโรคหืด การรักษาสภาพนี้ไม่จำเป็นต้องมีมันเป็นสิ่งสำคัญในการระบุสาเหตุและกำจัดเพื่อบันทึกสัตว์เลี้ยงของคุณจากปัญหานี้
• วัตถุแปลกปลอม อย่างที่คุณทราบสุนัขหลายตัวสามารถดูดซับวัตถุต่าง ๆ และในกรณีส่วนใหญ่สิ่งนี้เกิดขึ้นเมื่อเจ้าของเบี่ยงเบนความสนใจเล็กน้อย หากทันใดนั้นสัตว์เลี้ยงเริ่มมีอาการไออย่างฉับพลันราวกับหายใจไม่ออกขณะที่พยายามกลืนและเลียน่าจะเป็นวัตถุที่ไม่ปรากฏชื่อ (ถ้าสุนัขกัดกระดูกแล้วนี่คือมัน) อยู่ในลำคอของเขา เจ้าของควรทำอะไรในสถานการณ์นี้ ในขั้นต้นสุนัขไม่ควรเข้าไปยุ่งเพราะสุนัขส่วนใหญ่มักจะจัดการเพื่อกำจัดวัตถุที่ติดอยู่ หากสิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นมันก็คุ้มค่าที่จะช่วยเหลือสัตว์เลี้ยงเนื่องจากของมีคม, กระดูกสามารถนำไปสู่การบาดเจ็บภายในได้ หากสุนัขมีอาการแย่ลงและไม่ไอคุณควรไปพบสัตวแพทย์
• นอกจากนี้สุนัขยังสามารถไอ, สำลักด้วยของเหลว

อาการไอ - อาการที่ชัดเจนของโรค

สุนัขอาจมีอาการไอด้วยเหตุผลหลายประการและในบรรดาโรคและเงื่อนไขทั่วไปที่มาพร้อมกับอาการนี้สามารถสังเกตได้ดังต่อไปนี้: กรงนก, หัวใจ, ปอด , ปอดบวม , หลอดลมยุบ

กรงนกขนาดใหญ่ในสุนัข (อาคาสุนัข)

สาเหตุของการไอดังกล่าวอาจเป็นแบคทีเรียหรือไวรัสที่ทำให้เกิดโรคซึ่งนำไปสู่การปรากฏตัวของ tracheobronchitis หรือ laryngotracheitis ความเจ็บป่วยดังกล่าวเป็นระบบทางเดินหายใจในธรรมชาติสัตว์จึงติดเชื้อได้ง่ายมากระหว่างการสื่อสารตามปกติระหว่างการแข่งขันหรือการจัดนิทรรศการที่มีสัตว์จำนวนมากสะสมในที่เดียว

อาการไอเชลยสามารถปรากฏเป็นสองสามวันและหลังจากสองสัปดาห์ หากเราพิจารณาคุณสมบัติหลักของมันแล้วพวกเขาสามารถนำมาประกอบการไอแห้งมันลึกและ Staccato อาการชักมักเกิดขึ้นในช่วงเวลาของการกระตุ้นของสัตว์เช่นเดียวกับในระหว่างการออกกำลังกาย อาการที่มาพร้อมกับการจาม, คลื่นไส้, อุบาทว์ของการ อาเจียน , สุนัขมักจะสามารถกรน

กรงนกขนาดใหญ่ในสุนัข - รักษา หากสุนัขมีสุขภาพดีและไม่มีอาการทางอ้อมการรักษาก็จะเกิดขึ้นหลังจาก 21 วัน สัตว์ผู้สูงอายุและอ่อนแอจะฟื้นตัวนานเป็นสองเท่า ลูกสุนัขยังรับมือกับการติดเชื้อช้ากว่าสุนัขโต

หากอาการของสัตว์เลี้ยงแย่ลงหรือหลังจากเวลาที่ต้องการในการรักษาเขาไม่หยุดอาการไอนั่นหมายความว่าร่างกายไม่สามารถรับมือกับความเจ็บป่วยและต้องใช้ยารักษาอาการไอของสุนัข หากในกรณีนี้คุณไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากแพทย์สุนัขอาจพัฒนาโรคปอดบวมซึ่งเป็นโรคที่อันตรายสำหรับสุนัข

การอักเสบของปอด (ปอดบวม)

หากสุนัขมีอาการไอเปียกแสดงว่าสารหลั่งอักเสบสะสมอยู่ในปอดนั่นคือเสมหะซึ่งเป็นสัญญาณที่แน่นอนว่าเป็นโรคปอดอักเสบ ส่วนใหญ่มักจะเป็นเงื่อนไขกำเริบโดยสัญญาณเช่นการสูญเสียน้ำหนักรัฐไข้วิงเวียนและไม่แยแส สุนัขปฏิเสธที่จะกินมันเป็นเรื่องยากที่จะหายใจ การพัฒนาของโรคปอดบวมอาจเกิดจากแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค, เชื้อราที่ทำให้เกิดโรค, ของเหลวที่เข้าสู่ทางเดินหายใจ

หากปอดบวมเป็นแหล่งกำเนิดของแบคทีเรียจะต้องได้รับการวินิจฉัยโรคที่เฉพาะเจาะจง ขึ้นอยู่กับข้อมูลที่กำหนดให้กับยาปฏิชีวนะที่เหมาะสม นอกจากนี้แพทย์ได้กำหนดยากระตุ้นภูมิคุ้มกัน ระหว่างการบำบัดจำเป็นต้องให้สัตว์เลี้ยงพักและพักผ่อน

รูปแบบที่รุนแรงมากขึ้นถือว่าเป็นโรคปอดอักเสบจากเชื้อรา ความจริงก็คือร่างกายของสุนัขในทางปฏิบัติไม่ตอบสนองต่อยาต้านเชื้อรา ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในกรณีนี้คือการรักษาด้วยยาสูดพ่น

ปอดบวมอีกประเภทคือโรคปอดบวม ในกรณีนี้กระบวนการอักเสบพัฒนาบนพื้นหลังของการสัมผัสกับระบบทางเดินหายใจของวัตถุหรือสารแปลกปลอม นี่อาจเป็นอาเจียนเนื้อหากระเพาะอาหารเป็นชิ้น ๆ

การรักษายากมากและเป็นภัยคุกคามต่อชีวิตของสัตว์เลี้ยง ในกรณีนี้มาตรการป้องกันเป็นปัจจัยสำคัญที่สัญญาณแรกของสิ่งแปลกปลอมที่เข้าสู่ทางเดินหายใจคุณควรติดต่อผู้เชี่ยวชาญ

สุนัขไอ

ในบางกรณีอาการไออาจเป็นสัญญาณของปัญหาเกี่ยวกับระบบหัวใจและหลอดเลือด มันจะปรากฏขึ้นเมื่อกล้ามเนื้อหัวใจเริ่มกดเข้าไปในบริเวณปอดและทางเดินหายใจ ส่วนใหญ่มักจะมีอาการของโรคหัวใจพร้อมกับอาการอื่น ๆ - สูญเสียความกระหาย ง่วงประสิทธิภาพลดลงการเปลี่ยนแปลงของอัตราการเต้นของหัวใจ - มันสามารถชะลอตัวลงและเร่งความเร็ว

ในกรณีนี้มีเพียงสัตวแพทย์เท่านั้นที่สามารถกำหนดวิธีการรักษาที่จำเป็นโดยพิจารณาจากสภาพของสัตว์เลี้ยงระยะของโรคอายุและปัจจัยอื่น ๆ

หากพบโรคหัวใจและหลอดเลือดในเพื่อนสี่ขาจู่ ๆ ก็จำเป็นต้องตรวจสอบอาหารของพวกเขาอย่างระมัดระวังและเลือกการออกกำลังกายที่เหมาะสมที่สุด

หลอดลมยุบ

ตัวแทนของสายพันธุ์เล็กประสบจากพยาธิสภาพนี้ โรคนี้เรื้อรังและมีแนวโน้มที่จะก้าวหน้า สุนัขไม่เพียง แต่เกิดมาพร้อมกับโรคนี้เท่านั้น แต่ยังสามารถรับมันได้ตลอดเวลา

เงื่อนไขนี้จะมาพร้อมกับอาการไอแห้งซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้แม้กับสายจูงเล็กน้อยหรือคลำของคอในหลอดลม ในรูปแบบที่รุนแรงของการยุบตัวในสัตว์เลี้ยงมีการหายใจลำบากด้วยการเป่านกหวีด, หายใจถี่

เส้นทางที่ไม่มีอาการของโรคก็เกิดขึ้นเช่นกันเมื่อมีการยุบตัวในรูปแบบรุนแรง ในกรณีนี้การเยี่ยมชมสัตว์แพทย์ป้องกันเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากสัตว์เลี้ยงมีความเสี่ยง

ในระยะแรกของการล่มสลายของหลอดลมนั้นได้รับการรักษาด้วยยาในกรณีที่สูงขึ้นการผ่าตัดเท่านั้นที่จะช่วยได้

สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สาเหตุของการเกิดอาการไอในสุนัขสามารถทำให้เกิดอาการไอและพยายามทำให้หายใจไม่ออก สิ่งนี้จะเกิดขึ้นหากสุนัขไม่ได้ทำการพิจารณาตามปกติ นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะเกิดอาการแพ้ไอซึ่งแสดงออกภายใต้อิทธิพลของปัจจัยที่ทำให้ระคายเคือง

วิธีการอำนวยความสะดวกในการวินิจฉัยโรค

หากเงื่อนไขของสัตว์เลี้ยงทำให้เกิดความกังวลคุณจะต้องแสดงให้ผู้เชี่ยวชาญทราบ ที่แผนกต้อนรับคุณต้องให้ข้อมูลที่สำคัญกับแพทย์มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้:

• สายพันธุ์สุนัขอายุ;
• ให้ข้อมูลทันทีหากสัตว์เลี้ยงทนทุกข์ทรมานจาก อาการแพ้ และอะไร;
• อธิบายลักษณะของอาการไอ - บ่อยแค่ไหนที่มันจะเกิดขึ้น, หลังจากสิ่งที่กระทำ, ไอแห้งหรือเปียกนานแค่ไหน, นานแค่ไหน, ไม่ว่าสุนัขจะไอในฝันหรือไม่;
• บอกเกี่ยวกับอาการของอาการไอ - สิ่งที่เปลี่ยนแปลงเมื่อเร็ว ๆ นี้ในพฤติกรรมของสัตว์ที่เขากังวล

หลังจากนั้นแพทย์จะทำการตรวจสอบสุนัขประเมินสภาพของเยื่อเมือกในปากกระดูกสันอกหลอดลมหลอดลมต่อมน้ำเหลือง โดยทั่วไปจะใช้วิธีการคลำ จากนั้นจะทำการวัดอุณหภูมิของร่างกาย บนพื้นฐานของข้อมูลที่ได้รับการวินิจฉัยเพิ่มเติมมีการทดสอบในห้องปฏิบัติการเป็นไปได้และในที่สุดการรักษาที่เพียงพอ

การรักษาที่คลินิกทันเวลาเท่านั้นสามารถช่วยให้สัตว์เลี้ยงเอาชนะโรคที่พัฒนาแล้วได้