อาการแพ้ต่อสุนัข: อาการการรักษา

การแพ้สุนัขไม่ได้เป็นเพียงอาการที่ไม่พึงประสงค์เท่านั้น แต่ยังเป็นสถานการณ์ที่อันตรายด้วย มักจะเกิดขึ้นเมื่อมีเพื่อนสี่ขาใหม่ปรากฏขึ้นในบ้านซึ่งนำไปสู่การแยกตามมา โรคนี้ประจักษ์และมีสุนัขที่ไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้ได้อย่างไร?

อาการหลักของการแพ้สุนัข

เมื่อพบอาการแพ้สุนัขคนแรกเริ่มคิดว่าสาเหตุคือสัตว์เลี้ยงสี่ขา แต่ผู้เชี่ยวชาญไม่แนะนำให้รีบไปหาข้อสรุปและพยายามกำจัดสุนัขให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เนื่องจากอาการแพ้ขนสัตว์จะไม่แตกต่างจากผลของสารก่อภูมิแพ้อื่น ๆ :

• โรคจมูกอักเสบพัฒนาเยื่อเมือกของโพรงจมูกบวม;
• มี hyperemia (สีแดง) ของผิวหนัง, จุดของลมพิษ, สัญญาณของโรคผิวหนังที่เกิดขึ้น;
• หายใจลำบาก, บวมในลำคอ;
• มีการฉีกขาดก็เป็นไปได้ในการพัฒนาของการอักเสบของเยื่อบุลูกตา, ดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดง

เป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การใส่ใจเมื่อมีอาการปรากฏขึ้น หากทันทีหลังจากการสัมผัสกับสัตว์น่าจะเป็นไปได้ว่าเรากำลังพูดถึงการแพ้สุนัข อย่างไรก็ตามมีสถานการณ์เมื่อแหล่งที่มาของโรคไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหา ตัวอย่างเช่นหากมีอาการปรากฏขึ้นหลังจากสัมผัสกับสุนัขหรือความผิดปกติไม่ใช่สัตว์เลย

ส่วนใหญ่แล้วโรคภูมิแพ้จะเกิดขึ้นทันทีหลังจากที่เจ้าของสัตว์เลี้ยงติดต่อกับสัตว์เลี้ยง แต่มีบางกรณีที่เกิดขึ้นแม้ว่าคน ๆ นั้นจะอยู่ในห้องเดียวกันกับสัตว์ ตามธรรมชาติแล้วสถานการณ์ดังกล่าวค่อนข้างซับซ้อนในการกำหนดแหล่งที่มาของโรค และยิ่งกว่านั้นสุนัขทุกตัวไม่สามารถก่อให้เกิดอาการแพ้ได้ แต่มีเพียงตัวแทนของสุนัขบางสายพันธุ์

หากสัญญาณของการเจ็บป่วยเกี่ยวข้องกับการสื่อสารอย่างต่อเนื่องกับสัตว์เลี้ยงก็เพียงพอที่จะให้มันออกไปชั่วขณะหนึ่งและประเมินว่ามีการปรับปรุงในสภาพหรือไม่ อาการหายไป? ดังนั้นมันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับสุนัข

อย่างไรก็ตามหากจำเป็นต้องทำการวินิจฉัยที่แม่นยำยิ่งขึ้นก็จำเป็นต้องปรึกษาแพทย์เพื่อขอคำแนะนำ เพื่อระบุสารก่อภูมิแพ้ผู้เชี่ยวชาญเสนอให้ผ่านการทดสอบหลายชุด - ตัวอย่างผิวและเลือดสำหรับการทดสอบสารก่อภูมิแพ้ด้วยคลื่นวิทยุ การศึกษายังช่วยยืนยันหรือปฏิเสธความมั่นใจของบุคคลว่าสุนัขกำลังก่อให้เกิดโรค บางครั้งผลลัพธ์บ่งชี้ว่าละอองเรณูของพืชเชื้อราราหรือฝุ่นบนถนนซึ่งสัตว์สามารถนำมาที่บ้านจากถนนแทนที่จะเป็นขนแกะทำหน้าที่เป็นสารก่อภูมิแพ้

รักษาโรคภูมิแพ้สุนัข

จะทำอย่างไรถ้าคุณแพ้สุนัข? ในกรณีส่วนใหญ่การรักษาคือการกำจัดสัญญาณที่มีอยู่ของโรค ด้วยเหตุนี้ผู้เชี่ยวชาญได้กำหนดจำนวนของยาที่ใช้ในการรักษาอาการแพ้ที่เกิดจากสารก่อภูมิแพ้ใด ๆ :

• เงินทุนที่มีฤทธิ์ต้านฮีสตามีนที่ปิดกั้นการทำงานของสารก่อภูมิแพ้ - Suprastin, Zyrtec, Erius, Claritin เป็นต้น
• ยาเสพติดที่มีฤทธิ์ต้านอาการบวมน้ำเด่นชัด (Sudafed ฯลฯ )
• Corticosteroids - มีอยู่ในละอองลอยสำหรับการใช้ intranasal
• ยา Vasoconstrictor - ใช้ที่สัญญาณแรกของโรคภูมิแพ้เพื่อกำจัดอาการบวมของจมูก

ในบางกรณีแพทย์อาจสั่งให้ถ่ายภาพอาการแพ้ แต่ก็ไม่ได้ผลเสมอไปและสามารถรับมือกับอาการดังกล่าวได้ เพื่อปรับปรุงระบบภูมิคุ้มกันของผู้ป่วยมันเป็นไปได้ที่จะกำหนด immunostimulants กลุ่มยานี้รวมถึงยาต่อไปนี้: Apilak, Kagocel, Timogen, Imudon Imunal และอื่น ๆ

แพทย์เตือนว่าคุณไม่ควรเพิกเฉยต่ออาการแพ้เนื่องจากไม่มีการรักษาอาการแพ้เฉียบพลันจะกลายเป็นเรื้อรัง คุณไม่ควรนำสัตว์เลี้ยงสี่ขาไปให้คนที่ทุกข์ทรมานจากโรคนี้เช่นโรคหลอดลมหอบหืดเนื่องจากผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มีการวินิจฉัยนี้แสดงอาการของโรคภูมิแพ้ต่อสัตว์เลี้ยง การสื่อสารกับสัตว์เลี้ยงสามารถนำไปสู่การกำเริบของโรครวมถึงการโจมตีที่เป็นอันตรายจากการสำลัก

แพ้สุนัขในเด็ก

ส่วนใหญ่มักจะร่างกายของเด็กเกือบจะทันทีตอบสนองต่อการปรากฏตัวของสารก่อภูมิแพ้ในกรณีนี้ผมของสัตว์ บางครั้งการเล่นกับสุนัขประมาณ 10-15 นาทีก็เพียงพอสำหรับอาการหลักของโรคที่จะปรากฏ เด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีมีอาการแพ้มากที่สุดและถ้าขนสัตว์เป็นสารก่อภูมิแพ้ไม่เพียง แต่เจ้าของเท่านั้นที่สามารถทำหน้าที่เป็นผู้ยั่วยุให้เกิดโรค แต่ยังทำจากขนสัตว์

อาการมาตรฐานในเด็กค่อนข้างแตกต่างจากอาการของโรคในผู้ใหญ่ซึ่งจะรวมถึงสถานะต่อไปนี้:

• ฟังก์ชั่นระบบทางเดินหายใจบกพร่อง (เป็นเรื่องยากสำหรับเด็กที่จะหายใจ);
• ผื่นปรากฏบนผิวหนังมันเปลี่ยนเป็นสีแดง
• เด็กเริ่มจามบ่อยๆ
• เยื่อเมือกบวม

ความสนใจอย่างจริงจังสมควรได้รับสถานการณ์เมื่อได้รับการรักษาอาการแพ้ด้วยการสัมผัสอย่างต่อเนื่องกับการระคายเคืองนั่นคือสัตว์เลี้ยง อย่างไรก็ตามจากการฝึกฝนแสดงให้เห็นว่ามันเป็นผู้ป่วยรายเล็กที่อาศัยอยู่กับสุนัขในบ้านหลังเดียวกันบ่อยกว่าผู้ใหญ่คุ้นเคยกับสารก่อภูมิแพ้และปฏิกิริยาในทางลบจะหายไป

นอกจากนี้เด็กทารกวัยทารกต้องการความเอาใจใส่เป็นพิเศษเนื่องจากมักแสดงอาการแพ้ขนสัตว์ อาการที่พบบ่อยที่สุดของการเจ็บป่วยในเด็กคือโรคผิวหนังภูมิแพ้ บ่อยครั้งที่ผิวหนังของใบหน้าได้รับผลกระทบ แต่ในระหว่างการลุกลามของโรคผื่นที่อาจปกคลุมส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย นอกจากนี้โรคภูมิแพ้ในเด็กทารกอาจมาพร้อมกับอาการบวมของกล่องเสียงและเยื่อเมือก

วิธีการเลือกสัตว์เลี้ยงที่แพ้ง่าย

การศึกษาจำนวนมากได้รับการยืนยันการดำรงอยู่ของสายพันธุ์สุนัขแพ้ง่าย (สุนัขที่ไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้) ซึ่งไม่ค่อยทำให้เกิดอาการของโรคในคนที่มีแนวโน้มที่จะ ประการแรกความผิดปกติของพวกเขาเกี่ยวข้องกับการลอกคราบน้อยลงในระหว่างที่มีการแพร่กระจายของสารก่อภูมิแพ้เกิดขึ้นมากมาย นอกจากนี้พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะก่อให้เกิดอาการแพ้ให้กับสุนัขซึ่งในน้ำลายมีโปรตีนต่ำที่ทำให้เกิดอาการแพ้ และแน่นอนว่าตัวแทนของหิน "น้ำลายไหล" ไม่เหมาะสำหรับเจ้าของที่แพ้

แต่เหนือสิ่งอื่นใดก็ควรที่จะเป็นพาหะในใจว่าสายพันธุ์ที่แพ้ง่ายยังสามารถทำให้เกิดลักษณะของโรคในบางคน ในทางการแพทย์ก็มีหลายกรณีที่สุนัขสองสายพันธุ์เดียวกันมีผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์แตกต่างกัน สุนัขหนึ่งตัวทำให้เกิดอาการแพ้รุนแรงขึ้นในขณะที่สุนัขตัวที่สองไม่ทำให้เกิดปฏิกิริยาทางลบในลักษณะเดียวกัน

เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ที่จะทราบล่วงหน้าว่าสัตว์เลี้ยงจะกระตุ้นให้เกิดอาการกำเริบของโรคในผู้ที่มีอาการแพ้จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่บุคคลนั้นจะต้องอยู่กับสุนัขก่อนที่สมาชิกใหม่จะปรากฏในครอบครัว และถ้าร่างกายไม่ตอบสนองต่อความใกล้ชิดของเพื่อนสี่ขาคุณสามารถนึกถึงการพาสุนัขตัวเล็ก ๆ เข้ามาในบ้าน

หากไม่มีความเป็นไปได้ดังกล่าวจำเป็นต้องเห็นด้วยกับพ่อแม่พันธุ์ล่วงหน้าถึงความเป็นไปได้ที่ลูกสุนัขจะกลับมาหากการปรากฏตัวของเขาในที่อยู่อาศัยส่งผลกระทบต่อสุขภาพของคนในครอบครัว การเลือกสุนัขที่แพ้ง่ายคุณต้องพิจารณาประเด็นต่อไปนี้:

• มันจะดีกว่าสำหรับสุนัขที่ หลั่ง น้อย เป็นที่เชื่อกันว่าสัตว์ที่มีขนยาวทำให้เกิดอาการแพ้อย่างรุนแรงอย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่กรณี ความเสี่ยงของการกำเริบของโรคจะสูงขึ้นหากมีสุนัขที่มีเสื้อโค้ทสั้นในบ้านที่ลอกคราบอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้การทำความสะอาดขนสั้นเป็นงานที่ค่อนข้างซับซ้อนและบางครั้งก็เป็นไปไม่ได้ ในบ้านที่ผู้มีอาการภูมิแพ้อาศัยอยู่จะเป็นการดีกว่าที่จะเอาสุนัขที่มีขนาดพอเหมาะเนื่องจากขนแกะที่แยกออกจากมันจะน้อยกว่าสัตว์ที่มีขนาดใหญ่
• สัตว์เลี้ยงดังมักจะทำให้เกิดอาการแพ้ การสังเกตนี้เกิดจากความจริงที่ว่าเมื่อสุนัขเห่าอย่างรุนแรงมันจะปล่อยน้ำลายที่มีสารก่อภูมิแพ้จำนวนมาก

สายพันธุ์สุนัขที่แพ้ง่าย

American Kennel Club ทำการศึกษาซึ่งส่งผลให้มีรายการของสายพันธุ์ซึ่งเหมาะสำหรับสัตว์เลี้ยงสำหรับผู้ที่เป็นโรคภูมิแพ้:

• Bichon Frize - สุนัขตัวเล็กจากกลุ่ม lapdogs มีพื้นเพมาจากฝรั่งเศส ไม่จำเป็นต้องกรูมมิ่งรายวันเพราะไม่ต้องหลั่งน้ำตา
• พุดเดิ้ล - สุนัขตกแต่งส่วนใหญ่ซึ่งยังไม่หลั่งน้ำตา ขนาดที่แตกต่างกันมี 4 ประเภท ได้แก่ ขนาดใหญ่เล็กแคระและพุดเดิ้ลทอย
• ยอร์ค (เรียกว่ายอร์กเชียร์เทอร์เรีย) - สุนัขตัวเล็กที่มีผมยาวไม่มีเสื้อโค้ท
• ไอริชวีทเทอร์เรียร์เคลือบนุ่ม - สุนัขที่แข็งแรงที่มีขนนุ่มและนิ่มโดยไม่ต้องเคลือบ
• schnauzers - กลุ่มของสายพันธุ์รวมถึง schnauzer (สุนัขขนาดกลาง), schnauzers ขนาดเล็ก (หลากหลายแคระ), schnauzer ยักษ์ (schnauzers ยักษ์) เคลือบผิวที่แตกต่างกันอย่างแน่นหนาด้วยเสื้อโค้ทหนา ผ้าขนสัตว์ไม่หลุดออกมาเองดังนั้นจึงจำเป็นต้องถอนขนหรือตัดเป็นประจำ
• Mexican Hairless Dog (Xoloitzkuntli) - สุนัขที่ไม่มีขนแม้ว่าอาจมีบุคคลที่มีขนเป็นลูกครอก พวกเขาไม่ค่อยก่อให้เกิดอาการแพ้และไม่มีกลิ่น
• Flanders Bouvier - สุนัขเลี้ยงสัตว์ขนาดใหญ่พร้อมเสื้อโค้ทหนาทึบและเสื้อคลุมหนา เช่นเดียวกับชเนาเซอร์พวกเขาต้องการตัดแต่งและตัดแต่งเป็นประจำ
• bedlington terrier - สุนัขผู้กล้าหาญที่ดูเหมือนแกะ พวกเขาแทบจะจางหายไป แต่ต้องการตัดผม 3-4 ครั้งต่อปี
• Bolognese - lapdog ขนาดเล็กจากอิตาลีเช่นเดียวกับสายพันธุ์อื่น ๆ ในรายการนี้จะไม่ถูกลอกคราบ พวกเขาควรจะหวีทุกวันและสามารถตัดตามความประสงค์;
• Maltese - Bichon ประเภทหนึ่งที่มีเสื้อโค้ทยาวหรูหรา
• American Hairless Terrier - สุนัขที่ไม่มีผม แต่ต้องการการดูแลผิวและเสื้อผ้าพิเศษ
• สุนัขหงอนจีน - คนที่ไม่มีขนมีขนบนหัวหางและขาและขนที่ปกคลุมไปด้วยขนอย่างสมบูรณ์ แต่ไม่มีขน
• Welsh Terrier (Welsh Terrier) - มีขนแข็งไม่ซีดจางค่อนข้างไม่โอ้อวดในการดูแลสัตว์เลี้ยง
• affenpinscher เป็นสายพันธุ์โบราณที่เป็นของพินสเกอร์ขนาดเล็ก
• Dwarf Spitz - รวมสายพันธุ์หลายสายพันธุ์ - สีส้ม, ญี่ปุ่น, เยอรมัน, ประเภทหมี สุนัขตัวเล็กที่มีรูปลักษณ์ที่สวยงามมากและมีขนปุย

การเลือกสัตว์เลี้ยงที่แพ้ง่ายควรระลึกไว้เสมอว่าหากมีคนในบ้านที่แพ้ขนแกะก็ยังจำเป็นต้อง จำกัด การมีอยู่ของสัตว์เลี้ยงในห้องนอน จากนั้นเจ้าของจะมีสุขภาพดีและเพื่อนสี่ขามีความสุข